STULEJKA
Stulejka /phimosis/ jest schorzeniem polegającym na braku możliwości odprowadzenia napletka do rowka zażołędnego z powodu jego zwężenia. Stulejkę dzielimy na pierwotną /fizjologiczną/ bez występowania blizny i wtórną związaną z blizną napletka. Stan zapalny napletka z jego bliznowaceniem nazywamy balanitis xerotica obliterans (BXO). Przewlekłe nawracające zapalenie jest najczęstszą przyczyną tego schorzenia. W wieku poniżej 10 lat BXO jest stwierdzane u 10% pacjentów. Należy odróżnić stulejkę od przyklejenia napletka do żołędzi. Załupek /paraphimosis/ polega na zaklinowaniu zbyt wąskiego napletka w rowku zażołędnym. Jest sytuacją pilną i wymaga szybkiego postepowania.
Epidemiologia
U małych dzieci większość zwężeń napletka ustępuje z czasem. W 1 roku życia napletek jest odprowadzalny u 50% dzieci. W 3 roku życia napletek odprowadza się u 89% pacjentów.
Diagnostyka
Diagnostyka opiera się na badaniu fizykalnym i ocenie występowania zwężenia, blizny i budowy napletka.
Leczenie
Zachowawcze–maść sterydowa jeden lub dwa razy dziennie przez około 21 dni
Operacyjne
Leczenie operacyjne stulejki wykonywane jest po 2 roku życia jeśli występują stany zapalne, ból, zaburzenia dysuryczne. Wykonuje się plastyki poszerzające napletka lub obrzezanie / circumcision. U dzieci operacje stulejki wykonuje się w znieczuleniu ogólnym.
1. U dzieci z pierwotną stulejką leczenie maścią sterydową jest skuteczne w 90%
2. W pierwotnej stulejce nawracające stany zapalne napletka lub nawracające infekcje dróg moczowych są wskazaniem do leczenia operacyjnego.
3. Stulejka wtórna jest wskazaniem do leczenia operacyjnego: plastyki poszerzającej napletka lub obrzezania
4. Załupek /paraphimosis/ jest wskazaniem do pilnej interwencji w ramach ostrego dyżuru polegającej na odprowadzeniu palpacyjnym napletka lub nacięcia grzbietowego celem uwolnienia i odprowadzenia napletka
5. Nie ma wskazań lekarskich do prewencyjnego obrzezania z powodu zapobiegania zmianom nowotworowym.
